زیارت عاشورا در سایه قرآن
یکی از اصولی که قرآن بر آن اصرار دارد، عشق به خوبان و خوبی ها و تنفر از
بدان و بدی هاست .
قرآن می فرماید: از ابراهیم بیاموز که چگونه از عموی منحرف خود اظهار بیزاری کرد; (فلمّا تبیّن له انّه عدوّللّله تبرءّ منه ان ّ ابراهیم لاوّاه حلیم ) آن گاه که برای ابراهیم آشکار شد که او دشمن خداست از او بیزاری جست ، با آنکه ابراهیم بسیار دلسوز و بردبار است پیامبر (ص ) مأمور است که به مشرکان بگوید: (انّنی بری ممّا تشرکون ) من از آنچه شما شریک خدا قرار می دهید، بیزارم .
سوره ی برائت نشان گر آن است که تنها علاقه به خوبی ها کافی نیست ، بلکه باید با بیان و فریاد، گفتن و نوشتن ، نامه و ناله و اشک و عمل ، از بدیها بیزاری جست و نسبت به آنها ابراز تنفر کرد.
هر سال میلیون ها مسلمان در سرزمین منی ؤ در کنار خانه ی خدا به پیروی از ابراهیم (ع) در سه روز پشت سر هم به سوی نماد شیطان ، 49 سنگ پرتاب کرده و از شیطان و شیطان نماها برائت می جویند.
جالب آنکه بعد از پرتاب سنگ ها به سوی شیطان ، حاجیان این دعا را می خوانند: ((خدایا حج من را قبول کن )) که این رمز آن است که قبولی حج با طرد شیطان و شیطان ها همراه است .
ناگفته پیداست که شیطان در هر زمان به شکل و صورتی است ، چنانکه امام راحل (ره ) فرمود: آمریکا شیطان بزرگ است .
در زیارت عاشورا به امام حسین (ع) و یارانش صد مرتبه سلام می دهیم و در مقابل به دشمنان او که دشمنان دین و خدایند، صد بار لعنت می کنیم .
تکرار پرتاب سنگ در سرزمین منی ؤ به شیطان و تکرار لعنت در زیارت عاشورا، نشان دهنده ی آن است که باید با محبّت خوبان و بغض دشمنان خو بگیریم و خو گرفتن در اثر تکرار است .
حضرت علی (ع) متولّد کعبه و خانه زاد خداست ، خداوند می فرماید: به دور کعبه بچرخید تا در طواف خانه خدا عشق علی و فکر و راه او در جان شما جای گیرد. انسان بی عشق و تنفّر، همانند حیوانی است که فقط نفس می کشد.
در هر شبانه روز ده مرتبه از خداوند می خواهیم که ما را در راه اولیای خود ثابت قدم بدارد; (اهدنا الصراط المستقیم صراط الّذین انعمت علیهم ) و از راه منحرفان و غضب شدگان بیزاری می جوییم (غیر المغضوب علیهم و لا الضّالّین ) سنگ کعبه را می بوسیم ، ولی از سنگ جمرات با پرتاب سنگریزه ها به آن ، ابراز نفرت می کنیم .
روز عرفه به عشق حسین (ع) و دعای او اشک می ریزیم ، ولی فردای آن در عید قربان ، کارد بدست خون می ریزیم و قربانی می کنیم . با یک دست دعا و با دست دیگر سلاح .
آری مسلمانان باید در تمام شئون زندگی اینگونه باشند.
امام جمعه ی مسلمین بر لبش فرمان تقوی و در چشمش اشک و بر دستش سلام و گام هایش استوار در قیام است ، فکرش آگاه به آفاق و ذهنش انباشته از علم است . واین معنای جامعیّت نمایندگان مکتبی و علما و خطبا در اسلام است .
اگر به امام حسین (ع) سلام می گوییم ، از قرآن آموخته ایم که به پیام آوران آسمانی و رهروان الهی سلام می گوید: (سلام علی نوح فی العالمین ) ، (سلام علی ابراهیم ) ، (سلام علی موسی و هارون ) ، (سلام علی آل یاسین ) .
اگر به پیامبر (ص ) صلوات می فرستیم ، از قرآن یاد گرفته ایم که می فرماید: (ان ّاللّله و ملائکته یصلون علی النّبی ) خداوند و فرشتگان بر پیامبر درود می فرستند و اگر ما بر بنی امیه و غاصبان حکومت حق ّ و تبهکاران تاریخ بشریّت ، لعن و نفرین می کنیم ، باز از قرآن آموخته ایم که می فرماید: (ان ّالّلذین یؤذون اللّه و رسوله لعنهم اللّه فی الدنیا و الاخره) آنان که خدا و پیامبرش را اذیّت می کنند، خداوند آنها را در دنیا و آخرت لعنت می کند.
ما نفرین و لعن به دشمنان خدا را از انبیا یاد گرفته ایم ; (لعن الّذین کفروا من بنی اسرائیل علی لسان داود و عیسی بن مریم ) .
کافران بر زبان داوود و عیسی بن مریم لعن شده اند.
ما نفرین را از سیره ی پیامبر اسلام آموخته ایم که در ماجرای مباهله فرمودند: (ثم ّ نبتهل فنجعل لعنه اللّه علی الکاذبین ) ما با هم مباهله می کنیم و لعنت خدا را برای دروغگویان قرار می دهیم .
بعضی از مجرمان را نه تنها خدا و پیامبران لعن و نفرین می کنند، بلکه تمام موجودات با شعور هستی نیز آنان را دائما لعنت می کنند. (اولئک یلعهنم اللّه و یلعنهم اللاعنون ) .
کوتاه سخن آنکه سلام و نفرین ما در تمام زیارت ها به خصوص زیارت عاشورا، برخاسته از فرهنگ و روح قرآن است.
