یاد تمام محرم هایی که گذشت می افتم. اما چه فایده... کدومش را برای خود امام حسین(ع) عزاداری کردیم؟
یه جایی شنیدم که می گفتن هرکی برای امام حسین(ع) گریه کنه جاش تو بهشته...
کدوم از ما تا به حال برای خود امام حسین گریه کردیم؟؟؟ چرا باید خودمان را گول بزنیم؟؟؟ بیشتر آدمها در مجلس امام حسین(ع) برای مشکلات و بدبختی های خودشون گریه می کنند... تازه وقتی از مجلس بیرون می یان هر کی چشماش بیشتر قرمز باشه که دیگه جای خودشو وسط بهشت می بینه...
روز عرفه با خواهرم دعای عرفه رفتیم. باورتان نمی شود وقتی مداح بسم الله را گفت همه گریه کردند به نظرتان برای چه کسی گریه کردند خودشان یا امام حسین(ع)...
البته مردم حق دارن چون بعضی از مداح ها آن قدر قصه تکراری تعریف می کنند که همه از حفظ هستند...
می دانید چرا می گم قصه تکراری؟؟؟؟؟؟؟؟؟ چون موضوع به این مهمی را آنقدر بد بیان می کنند که بیشتر شبیه قصه است.
چند تا از موضوع ها را با هم مرور می کنیم. تشنه بودن امام حسین(ع) و یارانشان... ولی نمی گن امام(ع) برای چی تشنه موندند در حالیکه در نزدیکی آنها نهر آب بود...
دیشب یه فیلم تلویزیون نشان داد بازیگری وقتی آب خورد گفت لعنت بر هر چی یزیده... خیلی از جمله اش خوشم اومد . چون ما هنوزم خیلی یزید داریم اما موقعیت نشان دادن خودشان را ندارند.
تمام مواردی که ما می دانیم و به خاطرش گریه می کنیم پوسته ظاهری واقعه کربلا است. درست است که نشانگر مظلومیت امام حسین(ع) است اما تا به حال فکر کرده اید چرا امام حسین(ع) به کربلا رفت...
همیشه یک سوال ذهن مرا سخت مشغول می کند ... اگر ما آن زمان بودیم کدام طرفی بودیم... خیلی از ما مانند مردم آن زمان بی طرف بودیم که این خیلی بد است چون باز هم یار امام(ع) نبودیم(البته بماند که خیلی ها در لشکر یزید بودیم)........ امام حسین(ع) به یار وفادار نیاز دارد حتی در این زمان... بهتر نیست امسال بیشتر به خود قیام امام حسین(ع) فکر کنیم؟
با مزه ترین قسمت عزاداری ما ایرانی ها اگه گفتید کجاست؟؟
ظهر عاشورا ... وقت اذان ظهر همه نمازها را می خوانند و ناهار نذری می گیرند و می روند در خانه هایشان روز واقعه می بینند و ناهار می خورند وسپس می خوابند. دقیقا زمانی که واقعه تلخ کربلا به وقوع می پیوندد اکثر مردم در خواب ناز هستند...(دقیقا مانند زمان امام حسین(ع)) انگار مردم منتظر هستند امام حسین(ع) شهید بشوند و با خیال آسوده بخوابند. در حالی که امام حسین(ع) تا اذان ظهر را مطمئناً زنده بودند چون نماز ظهر را خواندند. پس واقعه کربلا در حدود عصر اتفاق افتاده...
یادمان باشد که امام حسین(ع) در این زمان هم خیلی مظلوم واقع شدند....
